Leżajsk należy do najstarszych miast południowo-wschodniej Polski, które mogą poszczycić się 600-letnią historią. Dzieje miasta zapisane są na kartach historii przede wszystkim w dokumencie lokacyjnym nadanym przez króla Władysława Jagiełłę w 1397 r.
Ważnym wydarzeniem w historii Leżajska była zmiana jego lokacji. Król Zygmunt I Stary w 1524 r. przeniósł Leżajsk znad rzeki San na obecne, bardziej obronne miejsce. Kolejni włodarze miasta przez wieki dokładali wszelkich starań, aby miasto rozwijało się, bogaciło i było ważnym ośrodkiem na sandomierskim szlaku handlowym.
Leżajsk był przez wieki miastem wielonarodowościowym i wielowyznaniowym. Zamieszkiwali tu wspólnie Polacy, Żydzi, Rusini-stąd obok religii rzymskokatolickiej, rozwijała się grekokatolicka i judaizm.
W Leżajsku rozkwitał ruch pielgrzymkowy: wyznawcy rzymskokatoliccy peregrynowali do bazyliki ojców bernardynów i kościoła farnego, grekokatolicy - do cerkwi pw. Zaśnięcia NMP, zaś chasydzi na żydowski kirkut do cadyka Elimelecha.
Obecnie Leżajsk jest miastem atrakcyjnym dla melomanów muzyki organowej, których przyciągają letnie koncerty na XVII-wiecznych organach, jednych z najpiękniejszych takich instrumentów w Polsce.